Bio je goustrajter pre nego što je ta reč izmišljena, plašili su se njegovog pera a on je uglavnom hvalio, širio je jeres a nije bio proganjan, moćni komunisti su s njim igrali poker, nacionalisti su u njega gledali kao u idola.
U njegovom Irigu, u Sremu, nekada su zimu provodili slepi guslari, tu su razmenjajući narodne pesme stvorili svojevrsnu svoju slepačku akademiju, Mihiz je u prestonom Beogradu Akademiju duha napravio u kafani.
U Mihizovo vreme predstave u Bifeu Ateljea bile su zanimljivije od onih na sceni, kažu da se čak bolje glumilo i slobodnije govorilo.
Borislav Mihajlović Mihiz je pisac koji ima malo knjiga a mnogo pisaca; govorio je sjajno a jedino je bolje znao da čita. Kao kritičar bio je precizan kao skalpel, u politici ga je privlačio miris istorije.
Da li je bio salonski nacionalista ili se zaista i u Brozovoj Jugoslaviji javno moglo biti Srbin i monarhista; da li je bio papa srpskog nacionalizma, kako ga danas definišu njegovi protivnici ili se samo borio za slobodu i demokratiju? I naposletku, koji je njegov značaj u srpskoj kulturi?
U specijalnoj emisiji Oko magazina: "Mihiz, teatar duha" o njemu govore: Matija Bećković, Vladeta Janković, Nenad Prokić, Ljiljana Pekić i Predrag Marković.
Autor emisije: Gorislav Papić